Za tyle rzeczy możemy dziękować,
za tyle rzeczy powinnismy być wdzięczni,
a tymczasem....
błądzimy,
niszczymy, obymy zdążyli się obudzić.
A wystarczy popatrzeć wokół,
nastawić ucha i nasze wielkie życiowe kłody
są niczym w porównaniu z cierpieniem innych,
stają się jak cieńkie gałązki
w cieniu prawdziwych problemów jakim na codzień muszą stawiać czoła, ci
co żyją tuz obok nas i doswiadczają swego bólu w milczeniu.
TRZYMAM KCIUKI!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz