Mój kochany aniołek ma dziś 7 miesięcy. Czemu ten czas tak szybko leci? Patrzę na nią i nie mogę uwierzyć, że jest już taka duża. Dla tej małej optymistki nie ma żadnych przeszkód, jak sobie coś zaplanuje to zrobi wszystko, żeby to osiągnąć. Już mając 4 miesiące udowodniła mi
i światu, że duży karton z sokiem nie jest dla niej za ciężki i jak się tylko trochę postara to go do góry podniesie. Oczywiście udało się. Ostatnio coraz częściej stoi na nóżkach niewinnie potrzymując się jakiegoś przedmiotu lub któregoś członka rodziny. Gdyby mogła to pewnie już zaczęłaby biegać :)
A ja dziękuję Bogu za każdy kolejny dzień jej życia, za jej uśmiech, który potrafi rozpędzić każdą burzę, raczki, które przytulają jak żadne inne na świecie, donośny głosik ( to chyba po mamie), po prostu za nią - najpiękniejszy prezent jaki do tej pory w życiu dostałam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz